پنج راز مدیریت سرمایه و اندازه پوزیشن Turtle Traders
( Turtle traders ) گروهی از معامله گران بودند که توسط دو معامله گر موفق یعنی آقایان ریچارد دنیس و ویلیام اکهارت آموزش دیدند و تربیت شدند . این دو مربی تعداد 10 نفر که آموزش های مختصری دیده بودند و تجربه معامله گری نداشتند را به کمک یک سری قوانین دقیق معامله گری ، تبدیل به معامله گرانی موفق و سود ده کردند .
خشت های موفقیت معامله گری این 10 نفر مربوط می شد به مدیریت پیشرفته ی ریسک و سرمایه و همچنین رویکرد آن ها در اندازه پوزیشن معاملاتشان . در اینجا در مورد مدیریت سرمایه صحبت خواهیم کرد و همچنین باید گفت که اصول پنج گانه ای که در ذیل اشاره می کنیم مهمترین مبانی استراتژی مدیریت سرمایه و ریسک این افراد ( Turtle traders) است .
1. دستورات حد ضرر بر مبنای نوسان بازار ( Volatility )
در مدیریت سرمایه (Turtle traders) از دستور حد ضرو بر مبنای نوسان بازار استفاده می کردند ، یعنی آن ها سایز حد ضررشان را بر مبنای میانگین اندیکاتور ATR مشخص می کردند. آن ها برای هر معامله ای ، از سایز حد ضرر متفاوتی استفاده می کردند تا بتوانند به شرایط متغير بازار واکنش مناسبی داشته باشند. نمودار زیر نشان می دهد که این روش چرا قدرتمند است.
هر دو نمودار مربوط به یک سناریوی ورود در بریک اوت ( شکست سطح اما با دینامیک های متفاوت قیمت می باشد. در حالی که نمودار اول شمع های خیلی کوچکی دارد و ATR پایین است ( نوسان کم قیمت ) ، نمودار دوم شمع های بزرگتری را نشان میدهد و اندازه ATR بالاتر است ( نوسان زیاد نیست ).
به نظر شما در دو نمودار زیر برای معامله باید از یک مقدار ثابت حد ضرر استفاده کرد ؟ البته که نه . همانطور که درست حدس زدید یک معامله گر برای معامله در نمودار اول باید از یک حد ضرر کمتر و برای معامله در نمودار قیمت دوم باید از یک حد ضرر وسیع تر استفاده کند تا بتواند نسبت ریوارد به ریسک را به حداکثر رسانده و شانس استاپ خوردن به علت وقوع اصلاح های قیمتی را به حداقل برساند.
2. در مدیریت سرمایه حداکثر پوزیشن 2 درصد باشد.
اگر چه اندازه حد ضرر ( از نظر فاصله با نقطه ورود) در هر معامله تغییر می کند ، با این وجود ریسک همواره ثابت می ماند.حداکثر ریسک مجاز ( اندازه پوزیشن ) در هر معامله باید 2 درصد کل بالانس کنونی حساب باشد . جدول زیر نشان می دهد که معامله گران ( turtle traders ) چگونه حد ضرر و اندازه پوزیشن خود را بر مبنای نوسان بازار تنظیم می کردند.
در حالیکه ریسک شناسایی شده هر معامله 2 درصد و در واقع 2 هزار دلار بود ، این معامله گران در زمانی که بازار نوسان کمتری داشت به دلیل اینکه حد ضرر نزدیک تر تنظیم شده بود برای اینکه به ریسک مشابه برسند ، از حجم بیشتری استفاده می کردند.
نتیجه بسیار مهم این است که قبل از اینکه حد ضررتان را بدانید کجاست ، هرگز در مورد مقدار حجمی که می خواهید بخرید یا بفروشید فکر هم نکنید.
3- همبستگی و ریسک در مدیریت سرمایه
اگر معامله گران (turtle traders) قصد داشتند که وارد دو معامله در دو جفت ارز متفاوت شوند ، حتما ابتدا به همبستگی بین این دو بازار توجه می کردند.
همبستگی توضیح می دهد که حرکت در بازار چقدر شبیه هم هست. وجود همبستگی مثبت یعنی دو بازار ، هم حرکت میکنند و همبستگی منفی یعنی دو بازار در خلاف جهت همدیگر حرکت می کنند .
تصویر بالا دو چارت قیمتی را با یک همبستگی مثبت بالا نشان می دهد ( دو نمودار تقریبا منطبق با یکدیگر هستند ) . و در زیر شما دو چارت را با همبستگی منفی می بینید ( دو نمودار در خلاف جهت هم حرکت می کنند . )
معامله گری که در دو معامله هم جهت در بازارهای دارای همبستگی مثبت وارد می شود ( یعنی در حالا همبستگی مثبت دو معامله خرید یا در معامله فروش انجام میدهد ) ، ریسک خود را افزایش داده است زیرا خیلی محتمل است که هر دو معامله به یک صورت خاتمه یابند.
معامله گری که وارد دو معامله در خلاف جهت هم می شود روی جفت ارزهای دارای همبستگی مثبت ( یعنی یک جفت ارز را می خرد و جفت ارز دیگر را می فروشد ) احتمالا ( نه قطعا ) هر دو معامله اش به یک صورت خاتمه نمی یابند . اگر چه استراتژی معامله گران ( turtle traders ) این نبود ، ولی این استراتژی مدتهاست که توسط معامله گران حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرد . چرا که همبستگی قانون انکار ناپذیر بازار های مالی است و شناخت آن اهمیت ویژه ای دارد .
4- افزایش یک معامله ی در سود معامله گران ( turtle traders )
در مدیریت سرمایه معمولا در ورود اول با همه سایز مد نظرشان وارد نمی شدند . به خاطر داشته باشید که این معامله گران اجازه داشتند که از 2 درصد در هر معامله استفاده کنند ، اما آن ها معمولا سفارش گزاری هایشان را در چند بار ورود تقسیم می کردند و به حجم معاملات برنده شان می افزودند. اولین پوزیشن آن ها نیم درصد بود ، و بعد از آن که معامله شان وارد سود می شد ، آن ها نیم درصد دیگر اضافه می کردند .
آن ها این افزایش را ادامه می دادند تا اینکه به حداکثر 2 درصد می رسیدند . به طور همزمان ، آنها حد ضرر شان را در پشت قیمت جابجا میکردند تا از پوزیشن هایشان محافظت کنند.
مزایای افزودن به معاملات برنده عبارتست از :
1 – شما در مدیریت سرمایه باخت هایتان را محدود میکنید : استراتژی معامله گران ( turtle traders شکست سطح ( breakout ) و دنبال کردن روند ( trend – following ) بود . در بریک اوت های جعلی ، زمانی قیمت بلافاصله در سطح بریک شده بر می گشت ، این معامله گران چون پوزیشن کوچکی داشتند و هنوز کامل وارد نشده بودند ، بنابراین قسمت کوچکی از دو درصد ریسک مجاز را متحمل می شدند و ضرر کوچکی داشتند.
2- شما می توانید معاملات برنده بزرگی را شکار کنید و از پوزیشن هایتان محافظت کنید:
شما فقط زمانی می توانید به بالاترین سایز پوزیشن دست پیدا کنید که مومنتوم بالایی در شکست سطح وجود داشته باشد و زمانی که به حداکثر سایز پوزیشن یعنی دو درصد رسیدید ، دستورات حد ضرر اولیه بخشی از سودتان را می بندند و محافظت
5. تعدیل سایز پوزیشن در طی جریان های باخت
دنیس و اکهارت ( مربیان معامله گران turtle traders) به این مطلب در مدیریت سرمایه پی بردند که مهمترین چیز در جریان باخت ها ( باخت های پشت سر هم ) این نیست که شما طی چه زمانی بتوانید . این باخت ها را پوشش دهید ، بلکه مهترین چیز درجه ای است که شما می توانید باخت هایت ان را محدود کنید. مبانی قانونی که دنیس و اکهارت برای محدود کردن افت سرمایه ( drawdowns ) در جریان باخت ها ( باخت های پشت سر هم ) استفاده می کردند ، بدین صورت بود :
اگر حسابتان 10 درصد افت کرد ، به صورتی معامله کنید که انگار 20 درصد سرمایه افت کرده ( فاکتور های ریسک را بر مبنای سرمایه دوبرابر افت کرده محاسبه کنید ) . یعنی اگر شما در یک حساب صد هزار دلاری ، ده هزار دلار را از دست دادید ، باید از آن به بعد به صورتی معامله کنید انگار که سرمایه تان هشتاد هزار دلار است.
و این بدین معنی بود که زمانی که حساب شما نود هزار دلار بود و شما می خواستید با دو درصد ریسک در معامله حداکثر 1800 دلار و یک کنید ، حالا باید فرض کنید که حساب هشتاد هزار دلار است و حداکثر 1600 دلار ریک کنید. این استراتژی در زمانی که معامله گر وارد جریان باخت ها لاحت های پشت سر هم می شد بوضوح باختها را کاهش می داد و مزیت دیگرش این بود که فشار های روانی و احساسی را از معامله گر دور می کرد.
مطالبی که در بالا ذکر شد کاملا منطبق بر مدیریت سرمایه و سایز گیری روی پوزیشن ها می باشد.
قوانین معامله گران ( turtle traders )
حالا با هم قوانین معامله گران ( turtle traders ) را برای ورود به معامله بررسی می کنیم .این قوانین عبارت بود از :
1. زمانی که قیمت سطح بالای میانگین 20 روزه خود را شکست وارد معامله شوید.
2. زمانی که قیمت سطح بالای میانگین 55 روزه خود را شکست وارد معامله شوید.
بله ، چنانکه می بینید قوانین زیاد و پیچیده ای نبود ، و نکات و استثنا های خیلی کوچکی داشت.
نکته کار اینجاست که حرفه ای ها فهمیده اند که قوانین مربوط به ورود اهمیت کمی دارد و سنگ بنای هر استراتژی معاملاتی ، سایز گیری پوزیشن ها و مدیریت سرمایه و ریسک است و حرفه ای نبودن تنها دلیلی است که بسیاری از معامله گران آماتور تمرکز و انرژی و تمام وقت شان را روی کم اهمیت ترین عامل استراتژی می گذارند .
